- muzip
- сэмэркъэул/гушыIэрилэ, ауанщIэкъу, шъхьапай
Турецко-адыгский словарь. Хъуажъ Фахъри. 2007.
Турецко-адыгский словарь. Хъуажъ Фахъри. 2007.
muzip — sf., bi, Ar. muˁẕib Şaka etmekten hoşlanan, takılgan Hiç de yaramaz ve muzip bir çocuk olamamakla beraber ona kötü oyunlar oynamaktan çekinmemişimdir. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
muzipçe — zf. Muzibe yakışır biçimde, muzip gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
takılgan — sf. İnsanı, şaka yollu üzecek veya uğraştıracak davranışlarda bulunmayı huy edinmiş olan, muzip … Çağatay Osmanlı Sözlük